Blog dünyasına adımımı Annelog un beni iteklemesiyle attım, hala da çok hakkını veremiyorum ama yine de başladım işte.. Aslıdan canım arkadaşım beni daha önceden de çok özendiriyordu ama o zamanlar işyerimizdeki 1/2 saatlik net kullanma hakkımızla bankada işlerimi mi halledeyim, gazetelere mi gözatayım yoksa blog mu yazayım bilemiyordum. Neyseki bu anlamsız kurala bir süreden beri son verdiler ve ben de rahat rahat kollarımı sıvadım.. Ama diyorum ya hakkını vermek için daha bir fırın ekmek yemem lazım:)
Annelog'un "her fırsatta mutlaka" gezdiği blogların arasından gözüme kestiklerimi de arada sırada ziyaret ediyordum, bunlardan biri de Asortik Krep ti. Asortik Krep ile yazışmamız 6 Mart'ta annesinin doğumgünü için yazdığı yazı ile başladı.. Öyle hoş ve duygulu bir yazıydı ki, ama beni ilgilendiren çok daha önemli detaylar vardı bu yazıda, mesela Kırklareli, mesela ebru sanatı, mesela mor renk.. Neden mi ilgimi çekti bunlar? Çünkü benim de babam Kırklareli'liydi, ben de ebru sanatını severim -nedense:)- , ben de mor renk hayranıyım.. hemen yorum yazdım kendisine, ondan da hemen cevap geldi, bir de baktık ki aramızdaki benzerikler bunlar sınırlı değil, Büyükçekmece, Çorlu, Silivri... iyisi mi dedik özelden yazışalım.. Oradan buradan derken önce hemen hemen aynı zamanlarda aynı yerlerde olduğumuzu anladık, ama bir ortak tanıdığımız çıktı ki bu tesadüfe sevinsek mi üzülsek mi bilemedik her ikimizde..
Öğrencileri O'nun için çok şey ifade ederdi, onlardan yıllar sonra haber almak, hele de öğretmenler gününde tebrik telefonlarını işitmekten çok büyük keyif alırdı..Aradan neredeyse 20 yıl gibi bir zaman geçtikten sonra hala dershanede öğretmenliğini yaptığı bir öğrencisinin onu hatırladığını ve dahası öğrencisinin lügatına "irdelemek" kelimesini yerleştirdiğini bilseydi gururdan kabarırdı.. Ama maalesef biz birbirimizi bulana kadar onun bunları öğrenmeye ömür vefa etmedi..
Evet, Asortik Krep rahmetli babamın öğrencisi imiş...Bu yüzden kendisinin bendeki değeri bütün blog yazarlarından çok çok daha farklılaştı..İyi ki anneciğine o güzel yazıyı yazdın sevgili Asortik Krep ve geç de olsa karşılaştık seninle..
Dünya hem küçük hem de tesadüflerle dolu, kimi zaman güzel, kimi zaman çirkin, kimi zaman da ne hissedeceğini bilemediğin tesadüflerle..
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
9 yorum:
Bu kadar güzel bir yazı üstüne daha ne yazılır bilmem.
Teşekkür ederim güzel düşüncelerin için..
Bu kadar kutsal bir mesleği, böyle de güzel duygularla yapan bir öğretmenimizin mekanı cennet olsun, yattığı yer nurla dolsun inşaallah.
Ne güzel bir tesadüf oldu değil mi? Hayat sürprizlerle dolu, en beklenmedik anda en beklenmedik yerden.
seninki de en az benimki kadar güzel olmuş Asortikciğim:)
Senin adını okudukça hep o güzel şarkı da kulaklarımda çınlıyor fikrimin ince gülü.. inşallah rahattır gittiği yerde babam..
Annelogcuğum, bu tesadüfe sebep sensin biliyorsun değil mi? sen olmasan ben hayatta akıl etmezdim bu blog işini:)
Çok güzel bir tesadüf olmuş gerçekten:) Allah rahmet eylesin Babana.
Ne guzel yazmissiniz, cok hosuma gitti hem ifadeniz hem bu durum..
Sevgiler
S.
teşekkürler sanem, hoşgeldin bloguma:)
Çok hoş bir rastlantı olmuş. Allah babana rahmet eylesin.
Benim de dedem annemin babası Kırklareli'li.. Lüleburgaz'ın bir köyünden.. Azcık hemşerlik var yani sizle :)
Sevgiler
nilüfercim, dur seninle de bir irdeleme yapalım biz en iyisi:) belki senle de çıkar bir yakınlık dediğin gibi:)
Yorum Gönder