23 Eylül 2006

Okul zili çaldı!


Okulumuzun zili tam 5 yıl önce tüm dünyayı sarsan ikiz kule saldırısının olduğu gün, 11 Eylül 2006'da çaldı.. Bu yıl ilk defa başlatılan yeni bir uygulamayla (bakalım daha ne ilk uygulamalara maruz kalacak yavrular:() okulların tamamen açılmasından bir hafta önce başladı birinci sınıflar. Ben beğendim bu uygulamayı, oğlum zaten alışık okula ama alışık olmayan bir tepe çocuk vardı ve klasik ağlama senaryoları elbette yaşandı. Bir de okul tamamen dolu olsaydı bence çok daha ürkütücü olabilirdi yeni okullu olan çocuklar için, hiç değilse bir haftada alıştılar biraz biraz..

Ben 74 Kasım doğumluyum, ilkokula 79 Eylül'de başladım.. Rahmetli ilkokul öğretmenim aramızda 6,5 yaş olan ablamın da öğretmeniydi ve yine rahmetli babamın da öğretmen olması sebebiyle ailece görüşürdük.. Ablamı mezun ettiği yaz bize çaya gelmişlerdi, iyi hatırlıyorum bana kalem tutturup şunu yaz bunu yaz demişti, sorular sormuştu.. Bakmış ben de cevaplar yerinde, tamam demiş anneme, biz bunu kayıtsız -eskiden böyle bir tabir vardı- alalım okula, önce bir bakalım durumuna, eğer alışırsa okula yılsonunda bir sınav yapıp kayıt yaparız..
Tabii annemin-babamın hoşuna gitmiş bu teklif, okula erken başlayabilme yeterliliğini gösteren zeki (!!) bir çocukları olduğu için az biraz gururlanmışlar. Annem bana okulu arkadaşların ve oyunların olduğu bir yer olarak anlatınca ben tabii ki memnuniyetle gitmek istedim.. Yaşımın sınıftakilerden küçük olmasına rağmen en rahat öğrencilerinden biriydim sınıfın, hatta ağlayanlarla dalga geçtiğimi bile hatırlıyorum.. Annemi 2.dersten sonra eve göndermiştim, sen git okul bitince beni gelip alırsın demiştim. Ama günler geçip de hala oyuncaklar çıkmayınca birgün ağlayarak eve geldim "hani okulda oyuncaklar olacaktı" diye.. Annem de oturttu beni karşısına "kızım ben sana yalan söyledim, okulda oyuncak falan yok, okul böyle bir yer, ister git ister gitme" dedi.. Bu sefer de gitmek istiyorum diye ağlamıştım:) Velhasıl 1.sınıfın sonunda yapılan sınav ile okula devam ettim.
O zamanlar Milli Eğitim'de müfettiş olan bir akrabamız anne-babama çok kızmış, siz aklı başında insanlarsınız, nasıl gönderirsiniz 5 yaşındaki çocuğu okula diye.. Aslında haksız da değilmiş, çünkü kendim ve 1-2 tanıdığımın dışında genelde vaktinden önce okula başlayan çocukların ilerleyen eğitim yaşantılarında başarısız olduklarına çok şahit oldum, bıkkınlık oluyor yıllar geçtikçe sanırım.. Yaşıtları oyuncaklarıyla oynarken kendileri sınavlara giriyorlar.. Şimdilerde sanırım çoook farklı bir çocuk olmadıkça okullara yaşı tutmayanlar alınmıyor.. İyi ediyorlar, doysun çocuklar oyuna, yaşasınlar çocukluluklarını sonuna kadar..
Kendi adıma okula erken başlamaktan dolayı çok memnun olduğumu söyleyebilirim ama şimdi oğluma baktıkça -ki O zamanında başladı okula- nasıl gitmişim diyorum, nasıl becerebilmişim küçük yaşta o sıralarda olmayı..

Tüm mini mini birler, Allah size zihin açıklığı versin, kendi ayakları üstünde durmayı bilen, sorumluluk sahibi, okumayı-çalışmayı seven bireyler olun.. Olursun değil mi annecim? Seni çok seviyorum koca oğlum benim:)

Hiç yorum yok: